زندگی!

زندگی!
... دوست من، در دنیایی که مرگ شکارچی آن است، فرصتی برای تأسف و شک نیست. فقط برای تصمیم گرفتن وقت است.(۱) باید بکوشیم با خودمان راست و جدی باشیم و در دنیای زیبا، اسرارآمیز، ترسناک و بی‌نهایتمان بااستواری پیش رویم. دنیای ما، دنیای کردار دقیق، احساس‌ها و تصمیمات قاطع است و در آن، جایی برای ترس و ناامیدی نیست. یادمان باشد که مرگ هیچگاه دور از ما نیست و این ما هستیم که به آن پشت کرده‌ایم و چنان زندگی می‌کنیم که گویی هیچگاه خودش را به ما نمی‌رساند. اگر مرگمان را مشاور خود قرار دهیم، بدون تردید می‌توانیم سنجیده‌ترین تصمیمات را بگیریم. فقط کافی‌ست باور کنیم که ممکن است هر لحظه انگشتان مرگ، بدن ما را لمس کند، آنگاه باید بر اعمال خود داوری کنیم. به قول لاما مینگیاردندوپ(۲) : «هیچ داوری دقیق‌تر و سختگیرتر از خود آدم نیست.»(۳)

۱- نقل از کتاب سفر به دیگر سو - نوشتۀ کارلوس کاستاندا - برگردان دل‌آرا قهرمان - صفحۀ 93. ۲ - Lobsang Rampa ۳- نقل از کتاب غار پیشینیان - نوشتۀ لوبسانگ رامپا - برگردان رضا جعفری - صفحۀ 42.

بابک | چهارشنبه 21 اسفند 1398
لطفا جهت ارائه نظر وارد شوید