جستجو

نظریه اکسپرسیون رنگ

«فرآیندهای بصری، الکترومغناطیسی و شیمیایی در چشم و مغز همواره با فرآیندهای دنیای روان شناختی همراه است. چنین بازتاب هایی از تجربه رنگ ممکن است تا درونی ترین مراکز نفوذ کند و بر روی شناخت های حسی و فکری اثر بگذارد. آبی عمیق دریا و آبی کوه های دوردست ما را به وجد می آورد ولی اگر با همین آبی، دیوارهای محل مسکونی خود را رنگ بزنیم، غیر طبیعی و مرده و وحشتناک به نظر می رسد. سرخی چهره، نشانگر خشم یا تب است. گرچه رنگ های خالص اثری از ناخوشی ندارند اما پوست زرد یا سبز از بیماری حکایت دارد. آسمان قرمز هوای بدی را به دنبال دارد ولی آسمان آبی، سیز و یا زرد هوای تمیز را نوید می دهد. بر اساس این تجارب از طبیعت به نظر می رسد غیر ممکن است بتوانیم خصلت بیانی رنگ ها را تحت قاعده ای ساده درآوریم، به طوری که با حقیقت انطباق داشته باشد. احساس رنگ و تجربه پیوستگی هایی واقعی با هم دارند، حتی اگر فرد رنگ را به روشی خیلی شخصی ببیند، احساس کند و ارزیابی نماید. اغلب به این نتیجه رسیده ام که قضاوت بر حسب خوش آمدن یا نیامدن در مورد رنگ بندی صحیح و حقیقی، نمی تواند دارای اعتبار باشد. معیار بسیار سودمند آن است که قضاوت را فقط بر اساس روابط و مکان نسبی هر رنگ با رنگ مجاور در کره رنگ و با مجموع رنگ ها پی ریزی کنیم.» منبع: کتاب هنر رنگ، نوشته یوهانس ایتن، ترجمه عربعلی شروه، انتشارات یساولی، ۱۳۹۵، ص ۱۶۲ و ۱۶۳ عکس: RobertKatzkiمنبع